این تنفر است که زندگی میکند



برای چند روز میخوام برم مسافرت . لطفا تا موقع برگشتنم همین نوشته ها رو تحمل کنین . ببخشید که این چند وقته به خیلی ها سر نزدم . به دل نگیرین. از گرفتاری زیادیه .فعلا .



 American History X فیلمی در باره تنفر است . تنفری که هیچ حد و مرزی ندارد . آنقدر وسیع است که همه چیز زندگی را میبلعد . سفیدها از سیاه ها متنفرند و سیاه ها از سفیدها . سفید و زرد و سیاه همه از هم متنفرند . این تاریخ آمریکاست . به نظر من  American History Xفیلمی است که تا حدود زیادی از مولفه های آشنای سینمای هالیوود فاصله گرفته و به واقعیت لخت و ناب نزدیک شده . واقعیتی که در باره تنفر است . در باره بد بختی و خشونت .


خط ساده فیلم را میشود این گونه روایت کرد : پدر خانواده سفید پوستی در حین انجام وظیفه کشته شده . به دست چند نفر سیاه پوست به قتل رسیده. پسر بزرگ خانواده ( با بازیEdward Norton ) از سیاه پوستان متنفر است . این پسر تبدیل شده به یک نژاد پرست کامل که از کشتن سیاهان لذت میبرد ( Norton  بعد از کشتن دو جوان سیاه پوست به طرف برادر کوچکترش برمیگردد و لبخندی میزند . این لبخند را هیچوقت نمیشود فراموش کرد) . او معتقد است که تمام بدبختی های آمریکا از سیاهان و آسیایی هاست . برادر جوان او به طور کامل تحت تاثیر عقاید و افکار او قرار دارد . او هم نژاد پرست کوچک تری است که تنها رهبرش در زندگی همین برادر بزرگتر است . Norton بعد از کشتن دو جوان سیاه پوست به زندان می افتد . توی زندان میفهمد که این بدبختی  را فقط سیاه پوستان درست نکرده اند. همه توی این بدبختی و تنفر شریکند .او بعد از آزادی از زندان دیگر نمیخواهد یک نژاد پرست باشد . پرچمهای صلیب شکسته را جمع میکند و به همه میگوید که میخواهد طوری زندگی کند که مثل قبل نباشد . که میخواهد برای بهتر شدن زندگیش کاری کند . برادر کوچکتر را هم قانع میکند که از نژاد پرستی دست بکشد . درست در همین نقطه و در زمان آرامش فیلم برادر کوچکتر به دست یک نوجوان سیاه پوست ( و در کمال بی گناهی ) کشته میشود .



خط تنفری که توی این فیلم نقاشی میشود را هیچوقت نمیتوان از یاد برد. اینکه این تنفر ادامه دارد و تا موقعی که طرز زندگی آدمها به همین شکل است هیچ چیزی نمیتواند آن را از بین ببرد . این فیلم یک واقعیت تلخ و بی حفاظ را نشان میدهد : این تنفر است که به جای آدمها زندگی میکند.


نکته جالب دیگر در مورد این فیلم این است که Tony Kayeعلاوه بر کارگردانی فیلم مسئولیت Director of photography   را هم بر عهده داشته . دید عالی و تحسین برانگیز Kaye نسبت به عکاسی را در تمام سکانسهای فیلم میتوان مشاهده کرد . این فیلم پر از صحنه هایی است که هیچ چیزی از یک عکس زیبا و به یاد ماندنی کم ندارند.







American History X



ترمیناتور ۳


خب... هیچ دلیلی ندارد که فقط از فیلمهای خوب حرف بزنیم . ترمیناتور 3 فیلمی مزخرف است . اصلا پیشنهاد نمیکنم آن را ببینید . هر ذهنیتی را که نسبت به اکشن تمام حرفه ای و قابل اعتنای جیمز کامرون دارید دور بریزید و به فیلمی سطحی ،احمقانه و با جلوه های ویژه ای به مراتب ضعیف تر از ترمیناتور 2 فکر کنید . هیچ کس نمیتواند منکر این مسئله شود که ترمیناتور 2 مسئله جلوه های ویژه در سینما و اصولا ژانر سینمای اکشن را متحول کرد .اما این فیلم ترمیناتور 3 مادر بزرگ آرنولد شوارتزنگر را هم نمیتواند متحول کند . لطفا اصلا این فیلم را نبینید .





ترمیناتور ۳


این یادداشت به طور همزمان در وبلاگ پدرو پارامو منتشر میشود . لطفا برای کامنت گذاری از آن وبلاگ استفاده کنید:پدرو پارامو

نظرات 1 + ارسال نظر
اااااا پنج‌شنبه 24 دی‌ماه سال 1383 ساعت 12:06 ب.ظ

نمیدونم پدر بزرگش تو خط هنر بوده یا مادر بزرگش که انتوری در مورد این فیلم بی نظیر چرند می بافه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد