سلام سلام
سلام بر همگی. بالاخره این بلاگ اسکای درست شد. ما هم برگشتیم. توی این مدت رفتیم و به جای آبی شدیم پدرو پارامو. آنهم توی سایت پرشین بلاگ. نمیدانم چرا ولی پرشین بلاگ به دلم نمینشست. حالا تصمیم گرفتم که یواش یواش برگردم توی همین بلاگ اسکای خودمان.البته پدرو پارامو را هم برای روز مبادا نگه میدارم. اگر خواستید میتوانید به این آدرس سری به پدرو بزنید: paramo.persianblog.comفقط فعلا بی خیال دیدن عکسهای مطلب قبلی توی این بلاگ بشین. اگه خواستین عکسها رو ببینین یه کامنت بذارین تا عکسها رو براتون میل کنم.
یه نفر هم کامنت گذاشته ( که حدس میزنم هاله باشه) اما هیچ مشخصاتی نذاشته.
بیچاره نقاشهای امپرسیونیست قدیمی. اون همه ذوق واستعداد و اون توانایی فوق العاده در درک و شناخت طبیعت. کافیه برید و یه نگاهی به کارهای مونه، پیسارو ، کوربه ویا سزان بندازید. به نظر من هنوز کارشون آدمو سر ذوق میاره. انگار نه انگار که این همه سال گذشته. اون رد قلمها، اون رنگهای زنده وشاد و اون نقشهایی که نه واقعیتند و نه خیال .
حالا چرا میگم بیچاره نقاشهای امپرسیونیست ؟ بیچاره به این خاطر که حالا هر جوجه ای پاشو تو کفش اونها میکنه. تازه نه هر جوجه نقاشی. منظورم هر تازه کاریه که فقط کمی گرافیک کامپیوتری بلده. یکی مثل خودم. یه نمونه اش رو هم پایین آوردم. فقط بگم که این نقاشی از روی یه عکس کاملا واقعی درست شده.
لولیتا
ولادمیر ناباکوف در سال ۱۹۵۵ رمان لولیتا را نوشت.حدود شش سال بعد استنلی کوبریک نابغه عالم سینما با همکاری خود ناباکوف فیلمی از روی این رمان ساخت. فیلمی کلاسیک که با در نظر گرفتن امکانات آن موقع سینما فیلمی زیبا و بحث بر انگیز بود. من فکر میکنم از آنجایی که خود ناباکوف دخالت مستقیم در نوشته شدن فیلمنامه داشته احتمالا این فیلم وابستگی بسیار زیادی با اصل رمان دارد. در سال ۱۹۹۷ (زمان اکران در اروپا) آدرین لین کارگردان انگلیسی فیلم دیگری بر اساس این رمان ساخت. خود من اول فیلم لین را دیدم و بعد فیلم استنلی کوبریک. فیلم لین به نظر من یک فیلم بی نظیر است. فیلمی با جذابیتهای فوق العاده بصری و داستانی. زمانی که فیلم لین را دیدم پیش خودم فکر کردم که فیلم کوبریک برای بهتر بودن باید یک شاهکار بی نظیر باشد. شاهکاری که با همکاری ناباکوف شکل گرفته. یعنی همان شانسی که آدرین لین برای ساختن فیلمش نداشته.اما وقتی فیلم کوبریک را دیدم فهمیدم که نابغه از شاگرد جوانش شکست خورده. فیلم کوبریک فیلمی کاملا کلاسیک و تک خطی است( که این به زمان ساختش هم ربط دارد) با بازی هایی ساده و گاه کاملا سرد و بی روح. از فرم ساخت دو فیلم که بگذریم تیم بازیگری لین یک سر و گردن بالا تر از تیم مشهور بازیگری کوبریک قرار میگیرند. مقایسه بازی سرد و عاری از احساس james mason با بازی زیر پوستی وعالی Jeremy Irons و همچنین بازی فوق العا ده Dominique Swain در مقایسه با بازی آبکی sue lyon نتیجه ای جز برتری تیم لین ندارد. البته peter sellers به نقش Clare Quilty در فیلم کوبریک عالی بازی کرده (مثل اکثر بازیهایش) و FRANK LANGELLA بازیگر نقش Quiltyدر فیلم لین خیلی سعی کرده تا از sellers عقب نماند.دانستن این موضوع هم جالب است که Dominique Swain بازیگر نقش لولیتا در فیلم لین از بین ۲۵۰۰ نامزد بازیگری این نقش انتخاب شده است. (و به نظر من انتخاب فوق العاده ای بوده).در پایان با تمام احترامی که برای کوبریک قائلم باید بگویم که فیلم لین، فیلم به مراتب بهتری است و علاوه بر بر تری های مشهود فرمی از ساختار روایی زیبا تری هم برخوردار است.
JEREMY IRONS و DOMINIQUE SWAIN در لولیتا ساخته آدرین لین