این هفته خسته بودم.
هنوز هم خسته ام.
بدون هیچ دلیلی.
من فکر میکنم که خسته گی موروثی است.
یعنی از پدر به پسر و از پدربزرگ به پدر و...
هنوز  نمیدانم کجای این شاخه قرار دارم
یا کجای این دایره.
و یک چیز دیگر :
نویسنده ترک اورهان پاموک برنده جایزه ایرلندی ایمپک شد . جایزه ای تقریبا مهم در عالم ادبیات. نویسنده ای که همین چند وقت پیش ایران بود و خیلی ها را تحویل نگرفت. آمد و بی خداحافظی رفت.چند روز قبل هم نویسندگان ما توی شیراز به هم ناسزا گفتند. از جهانی شدن هم گفتند. هنوز هم میگویند و به هم ناسزا میدهند. ترکها هم پشت سر هم جایزه میگیرند و می اندازند پشت قباله ادبیاتشان. می آیند جایزه میگیرند و کسی نیست که ما را تحویل بگیرد و جهانیمان کند. ما هم ناسزا می گوییم و توی نمایشگاه بین المللی کتابمان منتظر ترکها مینشینیم تا بدرقه شان کنیم. آنها هم بی خدا حافظی میروند و ما همان طور توی نمایشگاه بین المللی منتظر میمانیم تا یکی پیدا شود و جهانیمان کند. وباز هم نا سزا میگوییم و...

پل استر


 شهر شیشه ای(City of Glass ) اولین کتابی بود که از پل استر نویسنده معاصر آمریکایی به فارسی ترجمه شد. استر نویسنده۵۶ ساله آمریکایی یکی از نمونه های موفق ادبیات پست مدرن امروز آمریکا به حساب می آید. نویسنده ای که با نزدیک شدن به مولفه های پست مدرنیستی ادبیات داستانی به تعریف خاصی از جنبه های مختلف داستان پردازی رسیده است. پل استر برای اولین بار با چاپ مجموعه ای به نام تریلوژی نیویورک به شهرت رسید. این مجموعه از سه رمان مستقل تشکیل شده که در فاصله زمانی ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۶ به چاپ رسیدند.
شهر شیشه ای اولین عضو این تریلوژی است که در سال ۱۹۸۵ به چاپ رسید( این کتاب به همین نام به وسیله خجسته کیهان به فارسی ترجمه شده ).دومین کتاب این مجموعه ارواح( Ghost) نام دارد که در سال۱۹۸۶ چاپ شد و سومین عضو این سه گانه نیز کتابی است به نام اتاق قفل شده  ( Locked Room ) که در همان سال ۱۹۸۶ چاپ شد. همانطور که گفته شد دو کتاب آخر این تریلوژی هنوز به فارسی برگردانده نشده اند. بعد از این سه گانه استر کتاب در کشور آخرینها (in the country of last things)را چاپ کرد (این کتاب هم به نام کشور آخرینها به فارسی ترجمه شده است). استر در این کتاب به خلق جهانی بلا زده میپردازد که تمامی روابط معمول اقتصادی ، اجتماعی،سیاسی و انسانی در آن به شکل دیگری تغییر پیدا کرده است. استر در این کتاب به علت این تغییرات نمی پردازد و به شکلی کاملا خود آگاهانه از شرح این دلایل اجتناب میورزد( یعنی بر خلاف کاری که ساراماگو در کوری ویا کامو در طاعون کردند).آدمهای بلا زده استر به ناگاه به این کشور آخرینها کشیده میشوند و سعی میکنند خود را با قوانین جدید به وجود آمده تطبیق دهند( شاید در نوشته ای جداگانه به تفاوتها و شباهتهای این کتاب با کوری و  طا عون پرداختم). آخرین کتاب استر کتابی است به نام کتاب اوهام(the book of Illusions) که  در سال ۲۰۰۲ به چاپ رسید. ماجرای این کتاب در مورد یک استاد دانشگاه به نام David Zimmer است که همسر و پسر خود را در یک حادثه هوایی از دست داده و زندگی خود را در منجلابی از افکار و اوهام سپری میکند .یک شب در هنگام تماشای تلوزیون فیلمی صامت از کمدینی قدیمی به نام Hector Mann میبیند که دوباره خندیدن را به یادش می آورد. توجه بسیار زیاد Zimmer به این کمدین باعث میشود که او کتابی در مورد کارها و فیلمهای Mann به چاپ برساند. بعد از چاپ این کتاب نامه ای دریافت میکندکه نویسنده نامه خودش را همسر Hector Mann  میداند و از او دعوت میکند که برای ملاقات با Hector Mann  بزرگ به دیدنشان برود. ملاقات با هنر پیشه ای از دوران صامت سینما.کسی که  مدتها پیش باید مرده باشد.


یک عاشقانه آرام

برای من دیدن فیلمهایی که بر اساس یه رمان کلاسیک درست شدن همیشه لذت بخش بوده. فیلمهایی مثل بر بادرفته، دکتر ژیواگو، بلندیهای بادگیر و خیلیهای دیگر. دیشب هم یکی از همین نوع فیلمها رو دیدم. فیلمی به اسم Oniegin که از روی رمانEugene Oniegin اثر الکساندر پوشکین ساخته شده.
فیلمی کاملا ساده که آدم رو یاد معصومیتهایی میندازه که دیگه نداره. یاد آرام بودن بعضی از حسهای زندگی. این فیلم رو Martha Fiennes کارگردانی کرده و Ralph Fiennes و Liv Tyler توش بازی میکنند.

oniegin